Rhwystrau

Be wnewch chi â rhwystrau ond ceisio eu symud?  Dyna fu ein hanes ychydig dros wythnos yn ôl yng nghanol yr eira a ddaeth i’n rhwystro pobl rhag mynd i’r siop a’r gwaith a’r ysgol a’r capel a’r maes chwarae a llu o lefydd eraill.  Bu llawer ohonoch yn brysur yn clirio’r eira oddi ar lwybr yr ardd neu oddi ar y lôn er mwyn gallu cerdded a gyrru’n ddiogel. 

Mae’n ddigon posibl mai felly gwelai Eden Hazard bethau yn Abertawe nos Fercher diwethaf.  Roedd yna rwystr yn ei ffordd yntau wrth iddo geisio cael y bêl yn ôl i’r cae chwarae ar Stadiwm Liberty.  A cheisio symud y rhwystr a wnaeth Hazard, ond gwaetha’r modd, un o’r bechgyn ifanc a oedd yn gyfrifol am gasglu a dychwelyd y bêl i’r cae oedd y rhwystr.  Ac wrth i hwnnw orwedd dros y bêl (mater arall, wrth gwrs, yw pam y dewisodd wneud hynny), ceisiodd Hazard gicio’r bêl oddi tano.  Ie, pethau i’w symud yw rhwystrau.

Ac yn sicr, pethau i’w symud yw’r hyn sy’n ein rhwystro rhag dod at Dduw a bod mewn perthynas ag ef.  Ond y gwaethaf yw bod y rhwystrau mor anodd eu symud.  Maen nhw’n sicr yn fwy anodd eu symud nag eira neu fachgen ifanc 17 mlwydd oed sy’n benderfynol o beidio gollwng gafael ar bêl droed!  Mae llawer o’r rhwystrau ynom ni ein hunain, gan mai ein methiant ni i garu Duw, a’n hanallu ni i gadw deddfau Duw sy’n ei gwneud yn amhosibl i ni blesio Duw a chael ein derbyn ganddo.  Dyma’r rhwystrau sydd raid eu symud, ond nid yw symud yn rhwydd o gwbl.  Nid yw ein holl ymdrechion i fyw’r bywyd glân a duwiol yn ein gwneud yn nes at deyrnas Dduw, gan mai perffeithrwydd y mae’r Brenin Mawr yn ei geisio gennym. 

Ond cyhoeddwn o’r newydd heddiw fod y rhwystrau wedi eu symud, a bod ffordd glir, ddiogel i ninnau ei cherdded i mewn i bresenoldeb Duw.  Nid ni a’u symudodd, wrth reswm.  Gwaith Duw ei hun yw’r Efengyl, ac ef ei hun sydd wedi canfod ffordd i ddelio â’r pechodau a’r beiau sydd fel mur mawr cadarn yn ein rhwystro rhag dod yn agos at y Duw byw.  Symudodd Iesu’r rhwystrau trwy godi’r holl bethau sydd yn ein hatal rhag dod at Dduw ar ei ysgwyddau ei hun, a chymryd y bai amdanynt. 

Diolchwn ninnau, felly, am ymdrech a llafur mawr yr Iesu drosom.  Nid gwaith hawdd oedd symud pob rhwystr oedd yn ein cadw ni draw oddi wrth y Duw byw.  Ond trwy farw trosom ar Galfaria, dyna’n union a wnaeth ein Gwaredwr.  Ie, eu symud yn llwyr, fel y gallwn ni adnabod a mwynhau cwmni Duw yn awr a hyd byth.

Cliciwch ar ‘Gronyn’ ar ben y dudalen – rhifyn 27 Ionawr, 2012

 

Gymerwch chi sigaret?

Mi brynais i lyfr yn anrheg Nadolig i mi fy hun (er cymryd arnaf mai i un o’r hogiau oedd o!)  Fel mae ei deitl yn awgrymu, detholiad o gylchgrawn pêl droed sydd yn y gyfrol The Best of Charles Buchan’s Football Monthly.  Roeddwn i’n darllen y cylchgrawn pan oeddwn yn blentyn, ac felly rwyf wedi mwynhau ailymweld â’r cyfnod hwnnw trwy dudalennau’r llyfr.  Mae’n rhyfedd cymaint yr wyf yn ei gofio wrth weld eto rai o’r lluniau a’r storiau a’r cloriau a welais gyntaf ymhell dros ddeugain mlynedd yn ôl.

Gwelir yn y gyfrol rai o’r hysbysebion a gyhoeddwyd yn y cylchgrawn dros y blynyddoedd.  Mae gen i gof am ambell un ohonynt; ond nid yr un am Eddie Baily chwaith, gan fod hwnnw wedi ei gyhoeddi cyn fy ngeni.  ‘England’s inside left in the matches against Austria and Switzerland, plays sparkling football for Tottenham Hotspur every week.  Like so many top athletes, Eddie smokes Craven A.  “Because,” he says, “they’re never rough”.  Craven A smooth, clean smoking.’ 

Y fath newid a fu!  60 o flynyddoedd yn ôl, gallai cwmniau tobaco ddangos llun peldroediwr proffesiynol â sigaret yn ei geg, a’r geiriau, ‘The one cigarette I really like’ dano, a hynny mewn cylchgrawn a ddarllennid gan filoedd o blant a phobl ifanc.  Beth bynnag arall a newidiodd ers y cyfnod hwnnw, ac mae’n amlwg bod llawer iawn wedi newid, mae rhai pethau’n aros yr un.  Ac ymhlith y pethau digyfnewid y mae Efengyl Iesu Grist.  Nid yw hon yn newid gyda ffasiwn yr oes.  Yr un ydyw heddiw ag ydoedd drigain mlynedd a chan mlynedd yn ôl.  Yr un ydyw ag ydoedd erioed.  Nid yw ei gwerth na’r budd sydd ynddi yn newid o gwbl.  Newyddion Da oedd yr Efengyl pan gyhoeddwyd hi gyntaf, a Newyddion Da yw hi o hyd.  Mae’n feddyginiaeth i gleifion; ac yn ryddhad i garcharorion, heddiw fel erioed. 

Nid oes beryg i’r Efengyl golli ei grym.  A beth bynnag a ddywed neb amdani, mae hon yn dal yn allu Duw er iachawdwriaeth i bob un sy’n credu yn yr Arglwydd Iesu Grist.  Ddaw yna byth ddydd pan fydd pobl yn edrych yn ôl dros hanes y Ffydd ac yn gweld hon yn rhywbeth twyllodrus a wnaeth ddrwg i bobl ar un cyfnod.  Mae’n wir bod yna bobl ym mhob cyfnod sy’n mynnu ei bod yn hen ffasiwn ac yn amherthasol, a hyd yn oed yn gelwydd.  Ond barn, neu ragfarn pobl sy’n gwneud iddynt ddadlau hynny.  Diolch a wnawn ni o’r newydd heddiw mai’r Efengyl dragwyddol yr ydym ni yn ei chredu a’i chyhoeddi.  Mae wedi aros yr un dros y canrifoedd, ac mae’r un gallu ynddi heddiw ag oedd ynddi erioed er achubiaeth llawer.

Cliciwch ar ‘Gronyn’ ar ben y dudalen – rhifyn 13 Ionawr, 2012

Dymuniadau

Dau beth a gysylltir â dechrau’r flwyddyn yw adduned a dymuniad.  Os rhywbeth, tueddwn i roi mwy o sylw i’r cyntaf.  Sawl sgwrs, tybed, dros y dyddiau diwethaf yma a ddechreuodd trwy holi pa addunedau a wnaethom ar gyfer y flwyddyn newydd?

Ond beth bynnag am addunedau, mae dechrau blwyddyn hefyd yn gyfnod y dymuniadau da, a phawb yn dymuno’r gorau i’w gilydd ar gyfer y flwyddyn sydd o’u blaen.  Yn naturiol ddigon, teimlwn na allwn ddymuno dim gwell i’n gilydd nag iechyd a dedwyddwch a hapusrwydd, pa adeg bynnag o’r flwyddyn ydyw.  Ac eiddunwn y pethau hynny o’r newydd heddiw, gan ddeisyf y gorau i’n gilydd, a gweddio dros ein gilydd, y bydd i ragluniaeth Duw wenu arnom mewn ffordd neilltuol dros yr wythnosau a’r misoedd nesaf hyn.

Ac at y bendithion mawr hyn, beth arall a ddymunwn i’n gilydd ac i eraill?  Mentraf ddechrau trwy ddymuno i holl aelodau eglwysi’r Ofalaeth fwynhad a bendith yng ngwaith yr Efengyl.  Mae gwres y frwydr ysbrydol a grym gelyniaeth y byd yn golygu nad yw’r bywyd Cristnogol yn rhwydd o gwbl.  Ond boed gwir fwynhad yn yr ymdrech o blaid y Ffydd eleni.

Os am brofi’r mwynhad hwnnw, mae’n sicr ein bod oll angen profi o’r newydd rym y ffydd bersonol sydd wedi tanio a chynnal Cristnogion ar hyd yr oesoedd.  Dymunaf felly i chi weld mewn ffordd newydd a ffres eleni y cariad a barodd i’r Arglwydd Iesu Grist ei roi ei hunan yn aberth trosom.

Dymunaf wedyn y bydd pobl yr ardaloedd hyn yn cael cymorth trwy ein tystiolaeth i weld mawredd yr Iesu.  Gwyddom nad yw’r dystiolaeth honno cystal ag y dylai fod (a cheisiwn faddeuant Duw am hynny), ond boed i Dduw ddefnyddio’n tystiolaeth ddiffygiol i ddangos i bobl mai gras a maddeuant i rai gwael yw neges fawr yr Efengyl.  Ac er mwyn i bobl wybod am rym yr Efengyl honno, dymunaf iddynt agoriad llygaid i weld eu tlodi a’u gwaeledd gerbron Duw i ddechrau.

Bu cryn drafod cyn y Nadolig ynglyn â’r hyn a ddywed Cyfrifiad 2011 am iaith a chrefydd Cymru.  Beth bynnag a ddywed yr ystadegau, dymunaf i bobl Cymru y fraint o weld Efengyl Iesu Grist yn cael ei chyhoeddi, trwy ddulliau hen a newydd, yn Gymraeg er achubiaeth i lawer.  Boed i’n gwlad eleni ymdebygu unwaith eto i’r Gymru Gristnogol Gymraeg a fyddai’n rhoi bri newydd ar ein hiaith a’n diwylliant a’n pobl.

Ac yn hyn oll, ar Sul cyntaf Ionawr, dymunaf i bawb ohonoch Flwyddyn Newydd Dda a bendithiol.

 Cliciwch ar ‘Gronyn’ ar ben y dudalen – rhifyn 06 Ionawr, 2012