Adref o’r Sw

Chawsom ni mo’n siomi o ran y tywydd nac o ran yr hwyl a’r mwynhad ar drip Ysgol Sul Capel Coch.  A diolch am hynny, wnaeth yr un o’r plant gymryd sylw o’r hyn a ddywedwyd wrthynt wedi i ni gyrraedd Sw Caer fore ddoe.  Un o’r plant ofynnodd a oedd y bws yn aros yno trwy’r dydd, ac mi ddywedais innau bod y bws yn mynd yn adref ar ei union ac y byddai raid i bawb ohonom ddod ag un o’r anifeiliaid o’r sw ddiwedd y pnawn er mwyn cael reid adref ar ei gefn.  Ac mi wnes i addo gwobr i bwy bynnag a fyddai’n dod â’r anifail gorau adref.  Rhyddhad mawr yw cael dweud na ddaeth yr un o’r plant ag eliffant na jiraff na llew trwy giatiau’r sw ddiwedd y pnawn a bod y bws yno i ddod â ni adre’n ddiogel.  Ond mae’n rhaid i mi gofio fy mod wedi addo gwobr hefyd i bwy bynnag a fyddai’n tynnu’r llun gorau o un o’r anifeiliaid yn ystod y dydd. 

Roedd y plant yn deall yn iawn mai tynnu coes oeddwn ac nad oedd rhaid cymryd sylw o’r gorchymyn i ddod ag un o’r anifeiliaid adref.  A diolch byth am hynny.  Mae gorchmynion Duw’n wahanol iawn, wrth gwrs.  Gorchmynion i’w parchu a’u cadw yw’r rheiny gan nad yw Duw’n gwamalu nac yn gorchymyn yn ofer.  Gallwn ymddiried yn yr Arglwydd gan wybod mai er ein lles ni a lles ein cymdeithas y mae pob un o’i orchmynion.  Nid yw’r Arglwydd yn ein camarwain mewn unrhyw ffordd.  Mae’n rhoi ei orchmynion, ac yn disgwyl i ni ufuddhau iddynt.  Ac yn yr ufudd-dod hwnnw mae diogelwch a bendith fawr i ni.

Ac mor bwysig fydd cadw’r addewid i wobrwyo’r llun gorau.  Weithiau, gallwn addo a pheidio cadw’r addewid hwnnw.  Ond nid felly’r Arglwydd.  Mae Duw yn addo, ac yn cadw ei addewidion i gyd.  Mae’n addo bod gyda ni bob amser; yn addo gwrando gweddiau; yn addo ei gysur a’i gymorth bob dydd.

A dyna’r gwir wrth gwrs ynghylch gorchymyn ac addewid yr Efengyl ei hun.  Ynddi, mae Duw’n gorchymyn i ni edifarhau a chredu’r Efengyl.  Nid awgrymu y dylem ystyried gwneud hynny y mae Duw, ac nid hyd yn oed ein gwahodd i feddwl am y peth.  Mae’n gorchymyn i ni gydnabod ein beiau a cheisio ei faddeuant, a chredu yn yr Arglwydd Iesu.  Pethau i’w gwneud mewn ufudd-dod i Dduw yw edifarhau a chredu.

Ac mae addewid yr Efengyl yn sicr a dibynadwy.  Credwch, meddai Duw, a chadwedig fyddwch.  Nid yw’n torri ei addewid.  Mae’n addo maddeuant a bywyd newydd a’r nefoedd hyd byth i bawb sy’n credu yn ei Fab.  A gallwn ddibynnu arno i gadw ei addewid.  

 Cliciwch ar ‘Gronyn’ ar ben y dudalen – rhifyn 07  Gorffennaf, 2013

Ymddiswyddiad

Yn gwbl annisgwyl y gadawodd Leighton Andrews ei swydd yng nghabinet Llywodraeth Cymru ddechrau’r wythnos ddiwethaf.  Ers blynyddoedd, bu’n galw ar awdurdodau addysg i ymateb i ‘lefydd gweigion’ mewn ysgolion trwy gau ysgolion ar hyd ac ar led y wlad.  Ond yn ddiweddar, bu’n rhaid iddo wynebu’r broblem honno o fewn ei etholaeth ei hun.  A phenderfynodd gefnogi ysgol leol sydd mewn perygl o gael ei chau, er bod hynny’n golygu herio nid yn unig bolisi ei blaid ei hun ond y polisi y bu ef fel Gweinidog Addysg yn gyfrifol amdano.  Does ryfedd iddo benderfynu nad oedd modd aros yn y swydd honno.

Fel y gellid disgwyl, bu rhai’n feirniadol iawn o’r ffordd y bu Leighton Andrews yn gwrthwynebu cau ei ysgol leol ym Mhentre er i’r polisi y bu’n ei hyrwyddo olygu cau ysgolion eraill.  Fe’i cyhuddwyd o fod yn anghyson ac yn rhagrithiol, ond rhaid i mi gyfaddef fy mod yn cydymdeimlo ag ef.  Oherwydd yn y maes gwleidyddol, daeth ef wyneb yn wyneb â’r ddilema sy’n gallu wynebu pobl mewn pob math o feysydd eraill, sef sut i gymhwyso egwyddorion a safbwyntiau cyffredinol at sefyllfaoedd penodol.  Gall yr un peth fod yn ddilema ar brydiau o fewn yr Eglwys Gristnogol, wrth i ni orfod cymhwyso credoau at amgylchiadau penodol.  Gallwn ddatgan ein barn, a hyd yn oed farn yr Ysgrythur ar rai pynciau, a meddwl am y ‘safbwynt Cristnogol’ ar faterion gwahanol, a gwneud hynny’n huawdl a hyderus.  Ond pan ddaw’n fater o gymhwyso’r cyfan at amgylchiadau ac anghenion penodol pobl, mewn byd a betws, gallwn fynd i bob math o drafferthion.

A bellach, wedi i Leighton Andrews ymddiswyddo, mae pob math o ddyfalu ynghylch yr hyn y bydd ei olynydd yn ei wneud ym myd addysg Cymru dros y misoedd nesaf.  A welir ef yn dilyn a datblygu’r polisïau y bu Leighton Andrews yn eu llunio, neu a fydd yn mynd i gyfeiriadau gwahanol a newydd?  Mae’r ansicrwydd hwnnw yno bob tro y daw rhywun newydd i’r fath swydd.  Yn y byd eglwysig hefyd gall gweithwyr newydd, mewn capel ac eglwys er enghraifft, olygu arferion  a phatrymau gwahanol.  Go brin y bydd neb yn gwneud popeth yn union yr un fath â’i ragflaenwyr.  Ac eto, o fewn Eglwys yr Arglwydd Iesu, fe ddylem allu dweud mai’r un yw’r weledigaeth a’r cyfeiriad bob amser, beth bynnag y dulliau a’r patrymau.  Oherwydd y nod o hyd yw cyhoeddi Iesu Grist Fab Duw yn Arglwydd a Gwaredwr i bawb sy’n ei dderbyn trwy ffydd; cyhoeddi cariad Duw at bobl sydd heb yr un hawl ar y cariad hwnnw.  Beth bynnag arall sy’n newid, mae’r Efengyl yn aros yr un.       

Cliciwch ar ‘Gronyn’ ar ben y dudalen – rhifyn 30 Mehefin, 2013