Deddfau Duw

 

Diddorol yw’r ymateb i ddwy stori’n ymwneud â cheir yn ddiweddar, y naill o wledydd Prydain a’r llall o Ffrainc.

Fe ddylai ceir tramor gael eu cofrestru gyda’r Asiantaeth Trwyddedu Gyrwyr a Cherbydau (DVLA) wedi iddyn nhw fod yng ngwledydd Prydain am 6 mis, ond mae miloedd o geir yn osgoi’r dreth ffordd bob blwyddyn am nad yw eu perchnogion yn eu cofrestru. Mae llawer o gwyno am hynny am fod y Llywodraeth yn colli oddeutu 3 miliwn o bunnoedd bob blwyddyn. A chlywyd llawer yn canmol yr ymdrech i orfodi’r ‘twyllwyr’ i dalu’r dreth fel pawb arall.

Yn Ffrainc, mae’r heddlu wedi dechrau rhoi dirwyon i yrwyr tramor sy’n cael eu dal yn goryrru. Ac mae’n rhaid talu mewn arian parod yn y fan a’r lle. Os nad oes gan y gyrwyr arian parod mae’r heddlu’n mynd â nhw i’r banc i nôl arian. Os nad yw hynny’n bosibl, caiff y car ei gadw hyd nes y llwyddir i gael yr arian. Cymysg fu’r ymateb i’r stori hon yng ngwledydd Prydain, a llawer yn gweld y ddeddfwriaeth yn eithriadol o lym ac yn debyg o beri anhwylustod i ymwelwyr â Ffrainc.

Mae’n ymddangos bod pawb o blaid gweithredu’r ddeddf, ond mae’n haws cefnogi hynny pan nad yw’n effeithio arnom ni. Dylai ceir tramor gael eu cofrestru er mwyn i bawb dalu’r dreth ffordd. Mae’r ddeddf hon yn ddigon rhesymol. Ond pam aros chwe mis? Pam na ellir eu trethu wedi iddyn nhw fod yma am ddeufis neu dri? Mi fyddwn i, beth bynnag, o blaid hynny. Ond mae’r hyn sy’n digwydd yn Ffrainc yn fater arall. Beth pe bawn i’n mynd yno ar wyliau? Beth pe bawn i’n cael fy nal yn goryrru? Beth pe na fyddai gen i arian parod? Beth pe na fyddai banc wrth law? Beth pe byddai’r heddlu’n cadw fy nghar nes y byddwn wedi cael yr arian? Mae’r ddeddf honno’n swnio’n afresymol iawn, mwya’ sydyn!

Mae hynny wastad yn beryg gyda deddfau Duw hefyd. Y deddfau sy’n peri trafferth i ni yw’r deddfau sydd yn ein tyb ni’n effeithio’n uniongyrchol arnom. Rydym yn ddigon hapus efo’r deddfau y credwn ein bod yn eu cadw. Y rhai y gwyddom ein bod yn eu torri sy’n peri trafferth i ni. Ystyriwn y gorchymyn i beidio â lladd yn berffaith resymol, a derbyniwn fod pawb sy’n ei dorri’n pechu’n fawr yn erbyn Duw. Ond tueddwn i feddwl bod pethau fel cenfigen a chymryd enw Duw yn ofer yn llai difrifol – oherwydd ein tuedd i wneud y pethau hyn. Ond yng ngolwg Duw mae’r cyfan yr un mor ddifrifol.

Salm 19 sy’n dweud: ‘Y mae cyfraith yr Arglwydd yn berffaith, yn adfywio’r enaid; y mae tystiolaeth yr Arglwydd yn sicr, yn gwneud y syml yn ddoeth; y mae deddfau’r Arglwydd yn gywir, yn llawenhau’r galon; y mae gorchymyn yr Arglwydd yn bur, yn goleuo’r llygaid; y mae ofn yr Arglwydd yn lân, yn para am byth; y mae barnau’r     Arglwydd yn wir, yn gyfiawn bob un’ (adnodau 7–9).

Cliciwch yma www.gronyn.org/gronyn i fynd at rifyn diweddaraf Gronyn – rhifyn Dydd Sul, 13 Gorffennaf, 2014

Cwpan CIC i Capel Coch

 

 

 

Nos Iau, Gorffennaf 10, 2014, fe enillodd un o dimau pêl-droed 5-yr-ochr Capel Coch Gwpan CIC a gynhaliwyd eleni yng Nghanolfan Ty Nant, ger Abererch.  Llongyfarchiadau mawr iddynt.  Eu ffrindiau ysgol ym Mrynrefail, o Ysgol Sul Capel y Rhos, Llanrug oedd yn y rownd derfynol yn eu herbyn.  2 gôl i 1 oedd y sgôr, a Llanberis yn ennill efo ‘gôl euraidd’ yn ystod yr amser ychwanegol.

1 …

Cwymp

 

Gobeithio nad yw’r mis newydd hwn yn driw i’w enw ac mai ‘gorffen haf’ a welson ni’r wythnos ddiwethaf.

Ond beth bynnag am y tywydd, daeth yn ddiwedd ar yrfa a bywyd cyhoeddus y diddanwr a’r artist Rolf Harris yr wythnos ddiwethaf pan benderfynodd y rheithgor ar ddiwedd achos a barodd rai wythnosau ei fod yn euog o ymosod yn anweddus ar ferched ifanc. Ddydd Gwener, fe’i dedfrydwyd i garchar am bum mlynedd a naw mis. Am hanner can mlynedd bu’r Awstraliad dawnus yn wyneb a llais cyfarwydd. Arhosodd yn boblogaidd a llwyddiannus mewn maes sy’n rhoi sylw mawr i bobl am gyfnod byr cyn eu hanghofio’n llwyr. Ond bellach fe gollodd ei enw da, ac fe ddiflannodd y parch a’r edmygedd oedd gan bobl ato. Mae hyd yn oed ei ffrindiau gorau’n fud, ac yn methu â gwybod beth i’w ddweud.

Darllenais am un wraig sy’n berchen ar lun a wnaed ganddo a oedd yn ôl pob tebyg werth £50,000. Erbyn hyn, mae’n ystyried llosgi’r llun am nad yw o werth i neb ac am na all feddwl ei gadw yn ei thŷ. Am ryw reswm, mae acw o hyd hen record LP o ddiwedd y Chwedegau, ‘The Best of Rolf Harris’.   Mae acw hefyd lofnod y dyn a gafwyd yn fwy diweddar ar blatfform stesion Bangor. Go brin y gwnawn ninnau eu cadw bellach wedi i’r ’Worst of Rolf Harris’ ddod i’r amlwg trwy’r achos llys a chyda dyfarniad y rheithgor. Mae’n rhyfedd meddwl mai tua’r adeg y cyflawnodd y troseddau cyntaf yr ysgrifennwyd y geiriau canlynol ar glawr cefn y record: ‘Mae’n berson cynnes a dyngarol, a chanddo afiaith at fyw. Y cymydog perffaith. Y math o ddyn y byddech yn falch o weld eich merch yn ei briodi.’

Mor amhriodol y geiriau hynny erbyn hyn, ond am hanner canrif gyfan fe lwyddodd Rolf Harris i guddio’r ochr arall, dywyll i’w gymeriad. Ers iddo gael ei ddyfarnu’n euog mae pob math o sefydliadau yng ngwledydd Prydain ac yn Awstralia wedi mynd ati i wared â lluniau a gwahanol greiriau sy’n gysylltiedig ag ef. Mae’n hawdd deall pam bod hynny, yn arbennig pan fo troseddau o’r math y dyfarnwyd ef yn euog ohonynt yn cael eu cyfrif ymhlith y troseddau gwaethaf oll.

Ni all Rolf Harris feio neb ond ef ei hun am ei gwymp, ac ni ddylai synnu bod pobl mor awyddus i gefnu arno os yw’n euog o’r troseddau hyn. Ond wrth feddwl am y rhuthr cyhoeddus i dorri pob cyswllt ag ef, ni allaf lai na diolch am ras Duw yn yr Efengyl. Y mae ein pechodau ni, bawb ohonom, mor wrthun i Dduw (a gwaeth mewn gwirionedd) ag ydyw troseddau Rolf Harris i ni. Mae Duw yn ein cyfri’n euog ac yn deilwng o farn. Ac eto, yn ei drugaredd mae wedi trefnu ffordd i’r euog gael maddeuant ac i’r rhai a ddylai fod dan gondemniad gael eu gwneud yn blant iddo. Diolch o’r newydd am ffordd gyfreithlon i’r euog i hedd a ffafr gyda Duw.

 Cliciwch yma www.gronyn.org/gronyn i fynd at rifyn diweddaraf Gronyn – rhifyn Dydd Sul, 06 Gorffennaf, 2014

2 … 1 …

Ffordd berffaith

Doeddwn i ddim ar yr A55 nos Sul na dydd Llun, diolch am hynny. O fewn llai na phedair awr ar hugain cafwyd tagfeydd traffig difrifol. Ar dri darn gwahanol o’r ffordd, ac am wahanol resymau, daeth y traffig i stop am rai oriau. Roedd hynny’n golygu cryn anhwylustod a rhwystredigaeth i bawb oedd ar y ffordd ar y pryd. Ond roedd pob un o’r digwyddiadau a barodd i’r lôn gael ei chau hefyd yn golygu poen a thrafferth i bawb oedd yn gysylltiedig â hwy. Ac yn un o’r achosion hyn roedd yn golygu galar a cholled i un teulu gan fod dyn wedi ei ladd mewn damwain ar Allt Rhuallt. Pan glywn am ddamweiniau felly, mae oriau o oedi’n swnio’n beth dibwys iawn.

Bu cryn drafod ar yr A55 ers iddi gael ei hagor flynyddoedd yn ôl. Er ei bod yn amlwg yn welliant sylweddol ar yr hen lôn sy’n nadreddu trwy bentrefi a threfi’r Gogledd, buan iawn y daeth diffygion amlwg y briffordd newydd i’r amlwg. A thros y blynyddoedd, mae’r holl waith y bu rhaid ei wneud iddi a’r ffaith bod y digwyddiadau lleiaf (heb sôn am y damweiniau difrifol) yn peri i’r lôn gael ei chau yn cadarnhau’r ffaith bod i’r lôn ei gwendidau amlwg.

Un o’r pethau a ddywedodd Iesu Grist oedd, ‘Myfi yw’r ffordd’. Ond pa fath o ffordd? Ffordd uniongyrchol, yn sicr, a ffordd ddirwystr. Mewn gair, ffordd berffaith. Mae mwy nag un rheswm dros ddiffygion yr A55. Roedd y llwybr y byddai’r A55 yn ei ddilyn ar hyd arfordir y Gogledd yn creu problemau i’r cynllunwyr. Roedd gofynion cost hefyd yn golygu na ellid gwneud popeth y byddai’r cynllunwyr wedi dymuno ei wneud. Ac mae’n bosibl y gallai rhai pethau fod wedi eu gwneud yn well (beth bynnag yr her a beth bynnag y gost).

Ond ffordd berffaith yw’r Arglwydd Iesu Grist. Does ryfedd hynny gan fod y Duw a feddyliodd am y ffordd hon yn berffaith. Nid tasg hawdd oedd gwneud ffordd i bobl ddod at Dduw. Roedd pob math o rwystrau: pobl wedi pechu yn erbyn Duw; Duw yn gyfiawn yn ddig efo nhw am hynny; pobl heb allu nac awydd i geisio Duw; a Duw yn cyhoeddi eu bod oherwydd hynny yn wrthodedig ganddo. Ond Duw ei hun a gynlluniodd y ffordd berffaith trwy ei Fab Iesu Grist i bechaduriaid ddod ato a chael eu derbyn ganddo, ac ni lwyddodd yr un rhwystr na maint y gost i’w atal. Roedd y gost yn enfawr, ond nid ymatalodd Duw rhag rhoi ei Fab ei hun yn aberth trosom ac yn ffordd i ni ddod ato.

O’r cychwyn, roedd angen addasu, a thrwsio a gwella’r A55, a dyna’r stori o hyd. Mae’r gwaith o’i gwella yn ddiddiwedd. Ond nid oes modd gwella ar y ffordd a drefnodd Duw ar ein cyfer. O’r cychwyn, roedd Iesu’n ffordd glir at Dduw, ac ni all unrhyw beth ei rwystro rhag bod felly o hyd i bwy bynnag sy’n dod ato ac yn credu ynddo. Nid oes modd gwella arno, ac nid oes angen hynny chwaith.

Cliciwch yma www.gronyn.org/gronyn i fynd at rifyn diweddaraf Gronyn – rhifyn Dydd Sul, 29 Mehefin, 2014