O’r holl gerbydau a ddaeth i’m cwfwr, dyna’r un a gofiaf. Ar y pryd, wnes i ddim sylwi pa fath o gerbyd oedd o, ond mi sylwais ar y pedwar gair mewn llythrennau breision ar ei ffenest flaen a meddwl bod y gyrrwr yn cyflwyno ei athroniaeth bywyd i bwy bynnag a âi heibio iddo: ‘ONE LIFE, LIVE IT’. Dim ond wedi gorffen yr erthygl hon y deallais mai Land Rover oedd y cerbyd gan mai slogan a ddefnyddir gan y cwmni hwnnw yw’r geiriau. Bu raid ail sgwennu’r paragraff cyntaf wedyn!
Mae’n bosib na fyddwn wedi sylwi ar y geiriau o gwbl pe na fyddwn ar y pryd ar fy ffordd i fynwent. Ar ganol angladd Cristnogol roedd y syniad mai ‘un bywyd sydd’ yn ymddangos i mi’n hynod o dlawd.
Mae’n siŵr fod ‘One Life. Live It’ yn athroniaeth sylfaenol i fwy o bobl na’r sawl a’u dewisodd yn arwyddair i Land Rover. Yr athroniaeth mai unwaith yn unig yr ydan ni ar y ddaear; un bywyd sydd; un cyfle a gawn, a bod rhaid gwneud yn fawr ohono ac ymdrechu i fwynhau pob eiliad o bob dydd. Wrth gwrs, mae’n rhwydd deall sentiment y fath ddweud. A gall yr athroniaeth hon esgor nid yn unig ar awydd i fwynhau bywyd i’r eithaf ond ar ddyhead cywir i wneud ac i fod y gorau a fedrwn yn yr un bywyd hwn.
Mwy na thebyg na fyddwn i wedi meddwl ddwywaith am y geiriau pe na fyddwn ar y ffordd i’r fynwent y dydd o’r blaen. Ond y funud honno, roedd y syniad o ‘un bywyd’ mor ddiobaith, mor wag ac mor gyfan gwbl wahanol i’r hyn a ddywed yr Efengyl wrthym. Mae’r Ffydd Gristnogol yn ein sicrhau nad un bywyd sydd, diolch am hynny. Nid y bywyd sydd gennym yn y byd hwn yw’r stori gyfan. Nid marwolaeth yw’r diwedd i bobl Dduw. Mae’n wir y daw marwolaeth â diwedd i’n bywyd ar y ddaear, ond neges fuddugoliaethus yr Efengyl yw bod y tu draw i angau a bedd fywyd i bawb sy’n credu yn Iesu Grist. Bu farw Iesu ac atgyfodi, a’r gobaith sicr a roddwyd i ni yw y bydd fyw hefyd bawb sy’n credu ynddo. Er bod rhaid iddyn nhw farw, fe fyddan nhw hefyd fyw. Ac mor rhyfeddol yw’r gobaith a gawsom: ‘Yr ydym am ichwi wybod, gyfeillion, am y rhai sydd yn huno, rhag ichwi fod yn drallodus, fel y rhelyw sydd heb ddim gobaith. Os ydym yn credu i Iesu farw ac atgyfodi, felly hefyd bydd Duw, gydag ef, yn dod â’r rhai a hunodd drwy Iesu’ (1 Thesaloniaid 4:13-14). Nid mynwent nac amlosgfa na hyd yn oed farwolaeth yw’r diwedd i bobl Crist ond y nefoedd a’r atgyfodiad i’r bywyd tragwyddol a sicrhaodd Crist ei hun iddyn nhw trwy ei farwolaeth a’i atgyfodiad.
Rhoddion Duw yw’r byd a’r bywyd hwn: rhoddion i’w mwynhau, ie, ac i wneud yn fawr ohonyn nhw. Ond nid un byd nac un bywyd sydd; ac mae Duw am i ni ddeall hynny a bod yn ddoeth trwy gredu ei addewid a derbyn ei gynnig o’r bywyd sydd eto i ddod i ni: y bywyd tragwyddol gydag Ef, a chyda Iesu Grist a phawb a gredodd ynddo erioed.
Cliciwch yma https://gronyn.wordpress.com/gronyn/ i fynd at rifyn diweddaraf Gronyn – Dydd Sul, 30 Ebrill 2023
Gronyn 