Lle safwn?

Ar y naill law does dim posib dweud lle mae rhai pobl y dyddiau hyn, ond ar y llaw arall does dim byd cyn hawsed.  Anfon neges wnes i at weinidog yr wythnos dwytha i ofyn am erthygl ar gyfer y Pedair Tudalen.  Cefais ateb o fewn ychydig funudau yn ymddiheuro na fedrai wneud dim ar hyn o bryd am ei fod yng Nghanada!  A minnau’n ofni y byddai fy neges wedi ei styrbio ar ganol ei waith!

Mae mor hawdd teithio heddiw, ac mae pobl yn crwydro i bob rhan o’r byd.  Ac mae technoleg fodern y cyfrifiaduron a’r ffonau symudol yn golygu  bod modd i bobl gysylltu â’i gilydd yn rhwyddach nag erioed o’r blaen.  O fewn munud neu ddwy i anfon y neges roeddwn wedi cael gwybod bod y gweinidog hwn yng Nghanada bell, a mwy na hynny hyd yn oed roeddwn wedi cael neges o’r wlad honno’n addo y byddai’n ymateb i’m cais unwaith y byddai wedi cyrraedd adref.

Ond gallwn sôn am ble mae pobl arni mewn ystyron eraill eraill hefyd.  Er enghraifft, lle mae pobl yn eu perthynas â’i gilydd ac yn eu perthynas â Duw.  Yn aml iawn, gall fod yn anodd gwybod beth mae pobl yn ei feddwl o’i gilydd.  Mae rhai’n medru bod yn wên deg gyda phobl eraill gan ymddwyn fel pennaf ffrindiau, ac eto bod yn wahanol iawn y tu ôl i’w cefn.  Gall pobl fod yn oriog eu hymddygiad, yn gynnes a chyfeillgar un funud ond yn oer ac annifyr y funud nesaf.  Gall fod mor anodd gwybod lle maen nhw arni go iawn ag ydyw i wybod lle mae dod o hyd i ambell un sy’n hoff o deithio’r byd.

A’r un modd mae’n anodd dweud lle mae rhai pobl yn ysbrydol, o ran eu perthynas â Duw.  Oherwydd chewch chi ddim awgrym gan rai o beth maen nhw’n ei gredu am Dduw nac yn ei feddwl o’r Arglwydd Iesu.  Mae fel petai peth preifat yw Cristnogaeth yn hytrach na ffydd a gobaith a bywyd sy’n gyffredin i bob un o ddilynwyr Iesu Grist.  Ac yna fe gewch eraill sy’n barod i arddel y Ffydd ond sy’n dweud a gwneud pethau na ddisgwyliech oddi wrth yr un Cristion!

Mae’n anodd gwybod lle mae pobl arni am na allwn ddarllen calonnau ein gilydd.  Duw yn unig sy’n chwilio ac yn adnabod y galon.  Ac eto mae yna bethau sy’n ein helpu i weld lle mae pobl (a ninnau wrth gwrs) arni yn eu perthynas â Duw.  Pa flas a gawn ni ar air Duw, er enghraifft?  Fyddwn ni’n darllen Y Beibl ac yn myfyrio am ystyr y geiriau a ddarllenwn?  Ydym ni’n gweddïo’n gyson?  Fyddwn ni’n siarad â Duw am mai oddi wrtho Ef y cawn bob nerth a chymorth?  Ydym ni’n gweld gwerth mewn addoli’n gyson gyda’n cyd-gristnogion?  Ydym ni’n ymwybodol o’n beiau, yn eu cydnabod ac yn ceisio maddeuant amdanynt?  Ydym ni’n dangos awydd i fyw yn well, yn debyg i’r Iesu?  Ydym ni’n parchu a charu Iesu ac yn awyddus i’w ddilyn a rhoi’r clod iddo ym mhob peth?  Pethau o’r fath sy’n dangos lle mae pawb ohonom arni gerbron Duw.

Cliciwch yma www.gronyn.org/gronyn i fynd at rifyn diweddaraf Gronyn – rhifyn 29 Medi, 2013

Newid

58 o flynyddoedd yn ôl i heddiw, Medi 22, 1955 y dechreuodd sianel deledu ITV ddarlledu am y tro cyntaf.  Cyn hynny dim ond un sianel y BBC oedd ar y teledu yng ngwledydd Prydain.  Y fath newid a welwyd ers hynny, gyda degau o sianelau erbyn heddiw.  Dyw’r cylchgrawn Golwg ddim mor hen ag ITV, ond mae hwnnw bellach yn bump ar hugain oed.  Ac wrth ddathlu’r chwarter canrif mae Golwg yn edrych ymlaen at ddatblygu ffyrdd newydd o rannu gwybodaeth, yn arbennig trwy ddefnyddio’r cyfryngau cyfathrebu newydd yn y modd mwyaf effeithiol.

Fyddai neb sy’n cofio dyddiau’r teledu un a dwy sianel wedi dychmygu’r fath ddewis sydd ar gael heddiw.  A go brin y byddai darllenwyr Cymraeg chwarter canrif yn ôl wedi dychmygu y gellid cyhoeddi cylchgrawn wythnosol ‘lliw llawn’, heb sôn am gael y newyddion ar sgrin cyfrifiadur neu ar ffôn bychan a gwahanol declynnau symudol.  Ond mewn byr o dro cafwyd newidiadau gwirioneddol fawr.

Ac er gwaetha’r syniad sydd gan lawer am yr Eglwys fel sefydliad a arhosodd yn ei unfan, mae hithau wedi symud ymlaen.  Mae Cristion a’r Cylchgrawn Efengylaidd mor lliwgar a graenus â Golwg unrhyw ddydd; mae gan eglwysi eu gwefannau i hyrwyddo eu neges a’u gwaith; mae modd darllen y Beibl ar ffôn symudol a gwrando ar bregethau a chaneuon  Cristnogol ar gyfrifiadur.  Pwy feddyliai y gellid gwneud hyn oll yn Gymraeg heddiw?

Ac ni fu’r fath newidiadau’n gwbl ddieithr i ni yn yr Ofalaeth hon.  Mae deuddeng mlynedd ers i ni ddechrau cyhoeddi Gronyn yn wythnosol a phedair blynedd a hanner ers i wefan http://www.gronyn.org gael ei chreu. Ac fe ddaliwn ati efo’r pethau hyn gan gredu eu bod o help i hyrwyddo gwaith yr Efengyl yn ein plith.

Ond yn union fel mae pobl ym myd y teledu a’r wasg yn chwilio am ffyrdd i ddatblygu eu gwaith, mae’r Eglwys hithau’n chwilio am ffyrdd newydd o ledaenu’r sôn am Iesu Grist.  Rhaid i ninnau barhau i wneud hynny o fewn yr Ofalaeth, er gorfod cyfaddef bod hynny’n anodd iawn ar brydiau.

Gweddïwch felly am arweiniad Duw fel y gwelwn beth sy’n bosibl i ni ei wneud.  Mae cyfryngau newydd ar gael a phob math o bosibiliadau, ond y cwestiwn mawr yw beth sy’n bosibl ac yn ymarferol i ni wrth i ni ymdrechu i gyhoeddi’r Efengyl a gwasanaethu Crist.

Mae’r byd wedi newid cymaint ers i ITV weld golau ddydd gyntaf dros hanner canrif yn ôl ac ers cyhoeddi rhifyn cyntaf Golwg chwarter canrif yn ôl.  Mae pethau wedi newid yn ein plith ninnau.  Nid yr un yw’n pentrefi ac nid yr un yw ein heglwysi.  Ond yn ei drugaredd, boed i’r Arglwydd ein galluogi i wneud y gorau o bob cyfle sydd gennym i rannu’r newyddion da am Iesu a dangos cariad Duw at fyd y mae ei angen mwyaf yn aros yr un.

Cliciwch ar ‘Gronyn’ ar ben y dudalen – rhifyn 22 Medi, 2013

Byw fyddi

Mi fûm yn Nant Gwrtheyrn ddoe, a rhyfeddu unwaith yn rhagor at y ffordd droellog i lawr i’r pentref.  Bob tro yr af yno, rwy’n cofio’r tro cyntaf i mi fynd mewn cerbyd i waelod y cwm.  Roedd hynny ganol 1979, ymhell cyn bod sôn am y ffordd darmac sydd yno heddiw.  Land Rover oedd y cerbyd, a hwnnw’r unig gerbyd a allai ddilyn yr hen drac cul a oedd yn nadreddu i’r hen bentref bryd hynny.  Megis dechrau oedd y gwaith o adnewyddu’r pentref a’i   ddatblygu’n Ganolfan Iaith.  Ac rwy’n dal i gofio’r daith yn y Land Rover, ac yn arbennig y bachdro a oedd mor dynn nes bod rhaid gosod olwyn blaen y Land Rover ar ymyl y dibyn (gyda blaen y cerbyd dros y dibyn) a bagio’n ôl cyn mynd rownd y tro.  Rwy’n dotio wrth feddwl bod bws yn medru mynd rownd y tro hwnnw’n hwylus erbyn hyn.

Ychydig flynyddoedd yn gynharach, cyn bod sôn am Ganolfan Iaith, roedd Ac Eraill wedi canu am y lle, ‘Cwm Nant Gwrtheyrn, rwyt yn annwyl i mi,’ a ‘Byw fyddi, Nant Gwrtheyrn’.  Ar y pryd roedd y pentref yn adfail, ond fe wireddwyd breuddwyd Dr Carl Clowes o’i adfer, ac ers hynny mae miloedd o bobl wedi aros yn y Ganolfan neu wedi bod yno i wahanol ddigwyddiadau.

Ac onid yw stori adnewyddu’r Nant yn ddarlun o’r gobaith sydd gennym fel Cristnogion?  Rydym yn annwyl yng ngolwg Duw er yr olwg druenus sydd arnom fel pobl a bechodd yn ei erbyn.  Mor annwyl nes iddo ddymuno ein  hadfer i berthynas iach ag ef ei hun.  Neges fawr yr Efengyl yw bod Duw’n rhoi bywyd i bobl oedd yn farw o ran eu perthynas ag ef.  Oherwydd yng ngeiriau’r Beibl roeddem ‘yn feirw mewn camweddau a phechodau’ cyn i Iesu Grist farw trosom ac i’r Ysbryd Glân ein galluogi i gredu ynddo.

A gobaith am adnewyddiad yw stori Eglwys Iesu Grist o hyd am ei bod yn annwyl yng ngolwg yr Arglwydd.  Ac am y rheswm hwnnw y canwn ninnau amdani, mai ‘Byw fyddi’.  Bydd yr Eglwys fyw am fod Duw yn ei charu ac am ei fod wedi rhoi ei Fab i farw drosti.  Duw sy’n cynnal ei Eglwys heddiw, a Duw fydd yn ei gwarchod yfory.  Gallwn gredu hynny a diolch yr un pryd nad arnom ni y mae’r Eglwys yn dibynnu.  Duw ei hun sy’n llwyddo ei Eglwys ym mhob cyfnod ac ym mhob man.  Nid yw hynny’n golygu nad oes dim i ni i’w wneud er mwyn hyrwyddo ei gwaith.  Os ydym yn credu yn Iesu Grist rydym yn rhan o waith yr Eglwys, am y rheswm syml mai ni yw’r Eglwys!  Bod yn Eglwys, byw a gwasanaethu fel Eglwys yw ein galwad a’n gwaith.  Ac mae hynny’n bosibl i ni am mai Duw yw ein nerth a’n gallu.

Sut olwg sydd arnoch chi a minnau heddiw?  Sut olwg sydd ar yr Eglwys yn ein gwlad?  Mae adnewyddiad yn bosibl.  Dyna’r gobaith sydd gennym.  Ond a ydym yn ei ddymuno?  A wnawn ni ei geisio?  Ymddiriedwn yn Nuw yr adnewyddiad.

Cliciwch ar ‘Gronyn’ ar ben y dudalen – rhifyn 15 Medi, 2013

Pa le mae dy Dduw?

Nid cwestiwn newydd mohono o gwbl.  Fe’i gofynnwyd ar hyd y canrifoedd ac mae yna rai sy’n dal i’w ofyn.  Roedd yna rai yn ei ofyn mor bell yn ôl â dyddiau Salmau’r Hen Destament.  Mae’n bosibl eich bod chithau wedi ei glywed yn cael ei ofyn i chi.  Neu mae’n bosibl hefyd eich bod chi wedi ei ofyn i rywun arall neu hyd yn oed wedi ei ofyn i chi eich hun ambell dro. ‘Ple mae dy Dduw?’

Do, fe ofynnwyd hyn i’r Salmydd fwy nag unwaith.  Onid yw’n dweud yn Salm 42:10 fod yna rai’n gofyn hyn iddo ‘trwy’r dydd’?  Mae’n teimlo bod ei esgyrn yn cael eu malu a bod pob nerth yn cael ei sugno ohono wrth i bobl ei wawdio â’r cwestiwn hwn.

Mae’r cwestiwn yn brifo’r Salmydd am ei fod yn ymosod ar y peth pwysicaf sydd ganddo, sef ei ffydd yn Nuw.  I’r Salmydd, mae Duw yn bopeth: Duw yw ei nerth a’i gysur a’i lawenydd.  Yn Nuw y mae’n ymddiried ac i Dduw y mae’n rhoi’r clod am ei fendithio a’i gynnal.  Duw yw testun ei fawl o hyd, ac i Dduw y mae’n cysegru ei fywyd.  Mae’n ceisio Duw a’i nerth o hyd; mae’n treulio’i ddyddiau yn myfyrio amdano ac yn llunio’i salmau o glod a diolch a chyffes.

Ond doedd bywyd ddim yn fêl i gyd i’r Salmydd, ac yn aml iawn yn yr adegau hynny pan oedd y Salmydd yn cael trafferthion gwahanol byddai ei elynion yn ei herio trwy ofyn yn wawdlyd, ‘Ple mae dy Dduw?’  A gall yr un peth yn union ddigwydd heddiw.  Nid yw Duw wedi addo i’w bobl y bydd popeth bob amser yn mynd o’u plaid ac na fydd raid iddyn nhw wynebu anawsterau yn y byd hwn.  Fe ddywedodd Iesu Grist yn ddigon eglur bod yr haul yn gwenu ar y drwg a’r da a’i bod yn glawio ar y cyfiawn a’r anghyfiawn.  Ond nid felly y gwelai’r bobl oedd yn gwawdio’r Salmydd hi.  Ac nid felly y gwêl llawer o bobl heddiw hi chwaith.  Oherwydd y munud y gwelan nhw Gristnogion yn dioddef daw’r cwestiwn herfeiddiol, ‘Ple mae dy Dduw?’  Pam na fyddai wedi dy arbed?  Pam na fyddai wedi dy helpu?  Pam na fyddai wedi dy gadw rhag yr helynt hwn?

Ateb y Salmydd oedd ceisio Duw yn fwy.  A dyna ateb ffydd o hyd gan fod ffydd yn ein sicrhau bod yr Arglwydd Dduw gyda ni bob amser, beth bynnag a wynebwn a pha mor anodd bynnag yw pethau.  Yn ei awr waethaf ar groes Calfaria, roedd rhai’n gwawdio’r Iesu gan fynnu y dylasai Duw ei helpu a’i arbed rhag y dioddefaint mawr.  Ond gwyddai Iesu fod Duw gydag ef trwy’r cyfan a daliodd i ymddiried ynddo.  Ac ymddiried yn naioni a ffyddlondeb Duw a wnawn ninnau gobeithio, er gwaethaf pob gwawd ac er garwed y llwybr ar adegau.

Ple mae dy Dduw yng nghanol y boen, yr unigrwydd, y galar, y gwendid a’r ofn y mae’n rhaid i ti ei wynebu ar brydiau?  Yno’n union yng nghanol y cyfan yn dy gynnal a’th gysuro a’th nerthu yn ei gariad rhyfeddol.

Cliciwch ar ‘Gronyn’ ar ben y dudalen – rhifyn 08 Medi, 2013

Clwb Gwyliau Efe

Yn ystod  wythnos gyntaf gwyliau haf yr ysgolion cynhaliwyd Clwb Gwyliau Cynllun Efe unwaith eto, a bu rhai o blant ein hysgolion Sul yno yn rhan o’r hwyl a’r dysgu.  Trefnwyd y cyfan gan Andrew Settatree, a diolchwn iddo am ei waith ar hyd y flwyddyn.  Mae’n dda cael cyhoeddi rhan o adroddiad Andrew am waith yr wythnos.  Fe welir yr adroddiad llawn ar wefan Cynllun Efe ac yn Y Pedair Tudalen yn y papurau enwadol yr wythnos nesaf.

Cynhaliwyd Clwb Gwyliau Haf Efe yn Ysgol Gynradd Llanrug o ddydd Llun i ddydd Gwener, Gorffennaf 22–26.  Dyma’r drydedd flwyddyn i ni gynnal y Clwb Haf a’r tro cyntaf yn yr ysgol, a oedd yn lleoliad delfrydol ar gyfer yr holl weithgareddau.  Wedi llawer iawn o baratoi, gweddio a hysbysebu, daeth dydd cyntaf y Clwb a chawsom 11 o blant, efo cyfartaledd o 18 bob dydd.  Rydym yn ddiolchgar iawn i Dduw am ei ffyddlondeb yn hyn o beth.

Roeddem yn freintiedig nid yn unig o gael tim lleol ardderchog ond hefyd 7 Americanwr oedd yn treulio’r haf yng Nghaernarfon yn rhannu’r newyddion da am Iesu efo plant a phobl ifanc y fro, ac roedden nhw’n boblogaidd iawn.  Thema’r clwb oedd ‘Craig y Pyramid’ sef rhaglen 5 diwrnod gan Undeb y Gair sy’n rhoi trosolwg i’r plant o fywyd Joseff a’i frodyr yng Ngwlad yr Aifft.  I wneud hyn cafwyd thema Eifftiaidd ar gyfer yr wythnos gyfan, efo Neuadd yr ysgol yn troi’n Wlad yr Aifft fach, efo’r Afon Neil yn llifo drwyddi!  Hefyd rhannwyd y blant yn 4 tim oedd wedi eu henwi ar ôl anifeiliaid o wlad yr Aifft, sef tim Cobra, tim Scorpion, tim Camel ac wrth gwrs tim Crocodeil.

Agorai’r diwrnod am 10 o’r gloch efo’r plant yn cyrraedd, cofrestru a chael cyfle i naill ai chwarae gemau allan ar y buarth neu wneud gwaith crefft yn un o ystafelloedd dosbarth yr ysgol am ryw hanner awr. Wedyn ar ôl egwyl fach byddai pawb yn dod at ei gilydd ar gyfer addoliad o dan ofal Mrs Susan Williams a band. Yn dilyn hyn byddem ni’n cael cwmni Mr. Indiana Jones (Alun Elis) bob dydd, ac roedd o angen help y blant i gyfieithu gair o hieroglyffiau’r Eifftwyr i’r Gymraeg a oedd yn crynhoi dysgeidiaeth y dydd.  Wedi hyn byddai Indiana yn ein cyflwyno ni i un o gymeriadau hanes Joseff a fyddai wedyn yn mynd ymlaen i adrodd yr hanes o’u safbwynt nhw.  Yna byddai yna cwis, cyn gorffen efo dysgu adnod, a chyfle i ninnau grynhoi neges y dydd.

Diolch yn fawr iawn i bawb a gymerodd ran, yn enwedig i Mr Robin Williams eto am ei haelioni wrth adael i ni gael defnydd o’i ysgol am yr wythnos.  Diolch i’r Arglwydd am ei holl ffyddlondeb ac am yr holl bethau a wnaeth ym mywydau’r plant yn ystod yr wythnos.  Ein gweddi yw y bydd Duw yn defnyddio’r wythnos yma er mwyn dod â phlant sy ddim yn adnabod Iesu ato am y tro cyntaf yn ogystal â sicrhau bod y blant sydd eisioes yn ei adnabod yn dod i’w adnabod yn well.

Cliciwch ar ‘Gronyn’ ar ben y dudalen – rhifyn 01 Medi, 2013

Rhedwyr a Bugeiliaid

Cafwyd diwrnod ardderchog ar gyfer Ras Yr Wyddfa ddoe, a daeth pobl yn eu cannoedd i Lanberis i weld y cystadlu.  Mae’n siwr bod yna rai miloedd o bobl yma, yn cynnwys pawb oedd ar Gae’r Ddôl a’r strydoedd a’r mynydd ei hun.  Roedd yr haul yn grasboeth a phawb i weld yn mwynhau eu hunain yn sgwrsio â ffrindiau a chefnogi’r rhedwyr.  Ond wn i ddim pa mor hapus oedd y rhedwyr efo’r tywydd chwaith.  Mae’n siwr y byddai’r rhan fwyaf ohonyn nhw wedi mwynhau ambell gwmwl a thipyn llai o wres.  Wedi’r cwbl, roedd hi mor boeth nes bod lorïau graeanu’r Cyngor Sir (ie, y rhai welwn ni fel arfer adeg eira a rhew’r gaeaf) yn taenu llwch ar rai o ffyrdd yr ardal i arbed wyneb y lôn rhag toddi yng ngwres yr haul.

Fore ddoe, cyn prif ras y pnawn, cafwyd ras newydd am Gwpan yr Wyddfa, sef ras i gopa’r mynydd yn unig.  Rwy’n ymwybodol iawn o berygl dweud ‘yn unig’ yn y cyswllt hwn gan fod rhedeg i’r copa yn gamp na allaf fi yn sicr ond breuddwydio am ei chyflawni. Breuddwydio, ac edmygu ymroddiad a dycnwch y rhedwyr o feddwl am yr oriau a misoedd o ymarfer caled ym mhob tywydd, haf a gaeaf.  Ac am ddeg o’r gloch neithiwr roeddwn yn dal i edmygu ymroddiad a dycnwch pobl.  Mae’r pentref yn brysur bob noson Ras yr Wyddfa, ac ambell flwyddyn cafwyd cryn dipyn o swn a helynt.  Oherwydd hynny roedd yna fwy o heddlu nag arfer yn Llanberis neithiwr. Ond ar gais yr heddlu, roedd yma hefyd bedwar o Fugeiliaid y Stryd o Fangor, a braf iawn oedd eu cyfarfod a chael sgwrs fer hefo nhw wrth gerdded adref.  Yn eu plith yr oedd  Eleri Jones, a fydd yn arwain yr oedfa yn Neiniolen heno.  Roedden nhw yma am rai oriau neithiwr nes y byddai’r tafarndai’n cau.

Mae Bugeiliaid y Stryd i’w gweld ar strydoedd aml i dref a dinas, bob nos Wener a nos Sadwrn fel arfer.  Cristnogion ydi’r Bugeiliaid hyn sydd  ar y stryd i gynnig help i bobl sydd mewn trafferthion am eu bod o bosibl wedi yfed gormod.  Maen nhw’n cynnig poteli dwr neu fflip-fflops i ferched sydd wedi colli neu dynnu eu hesgidiau ac mewn perygl o frifo trwy sathru cerrig neu ddarnau o wydr.  Mae’r Bugeiliaid yn pwysleisio nad ydyn nhw ar y stryd i bregethu nac i efengylu fel y cyfryw, ond eu bod yn barod i egluro i unrhyw un sy’n eu holi mai yn enw Iesu Grist y maen nhw’n gwneud y gwaith hwn.  Roedden nhw yn Llanberis am y tro cyntaf neithiwr rhag ofn y byddai ar rywrai angen help.  Diolch i Dduw am ymroddiad a dycnwch y Bugeiliaid sydd allan ym mhob tywydd.  Gweddïwch drostynt.

Cliciwch ar ‘Gronyn’ ar ben y dudalen – rhifyn 21  Gorffennaf, 2013

B & B

Mae’r diwydiant ymwelwyr wedi bod yn bwysig yng Nghymru ers cenedlaethau, ac mae’n dal felly o hyd.  Mae’r patrwm wedi newid cryn dipyn dros y blynyddoedd wrth gwrs.  Pan euthum i Abersoch gyntaf roedd yr hen arfer o osod tai yn gyffredin iawn, a theuluoedd yn symud i fyw i fyngalo neu garafan neu hyd yn oed  garej neu sied dros fisoedd yr haf er mwyn gosod eu cartref i’r fisitors.  Wrth i fwy a mwy o dai haf gael eu codi ac i’r fisitors eu hunain ddechrau gosod y tai hynny i fisitors eraill doedd dim cymaint o alw am y tai lleol, ac erbyn hyn mae llai o lawer o deuluoedd yn ‘symud allan’ dros yr haf.  Ac erbyn hyn hefyd does neb yn cadw B&B yn Abersoch gan fod mwy o bwyslais bellach ar ddarparu llety mewn hen  adeiladau fferm ac ati.

Ond os yw’r B&B wedi diflannu o Abersoch a mannau eraill, mae un newydd agor yn Y Drenewydd dan yr enw Be Our Guest.  Ond cyn i chi feddwl ffonio i archebu stafell yno, fe ddylwn egluro na chewch chi na neb arall na gwely na brecwast yno.  Oherwydd arddangosfa yn Oriel Davies y dref honno yw stafelloedd y B&B hwn.

Dwn i ddim pa mor realistig yw stafelloedd yr arddangosfa, ond maent wedi eu bwriadu i roi syniad o’r hyn a ddarparwyd mewn llety o’r fath dros y blynyddoedd.  Aed ati’n fwriadol yn yr oriel i ail greu llety gwely a brecwast, ac mae’n swnio’n lle difyr iawn.  Ond go brin y bydd neb yn meddwl eu bod mewn B&B go iawn.

Ychydig o bobl sy’n mynd ati’n fwriadol i roi’r argraff eu bod yn Gristnogion.  Ond yn anfwriadol, gall pobl wneud Cristnogaeth yn fwy o sioe na dim arall yn eu bywydau.  Mae’n rhaid i bawb ohonom ofalu nad rhywbeth ar y wyneb yn unig yw ein Cristnogaeth.  Tybed ai un rheswm dros gyflwr truenus cymaint o eglwysi Cymru heddiw yw bod gormod o hyn wedi bod dros y blynyddoedd?  A fu llawer o’n Cristnogaeth ar y wyneb yn hytrach nag o’r galon?  A fu defod ac arfer yn bwysicach na Beibl a gweddi?  A fu arfer ac adeilad yn bwysicach na ffydd ac edifeirwch?

Un ffordd o sicrhau bod ein Cristnogaeth yn real ac nid yn ffug yw cofio’n syml mai perthynas fyw â’r Arglwydd Iesu Grist yw dechrau’r bywyd Cristnogol.  Perthynas real â pherson byw, ac nid ufudd-dod i reolau marw yw’r bywyd Cristnogol; a’r berthynas honno yn fater o gariad ac ymddiriediaeth a gwasanaeth llawen a pharod i’r Un sydd wedi ein caru ni hyd yr eithaf trwy ei roi ei hun i farw trosom.  Dyna’r Gristnogaeth a fedr apelio at genhedlaeth newydd yng Nghymru heddiw er clod i Dduw.

Cliciwch ar ‘Gronyn’ ar ben y dudalen – rhifyn 14  Gorffennaf, 2013